(அந்தாதி)
.
மார்கழி
மாத மலர்களே வாருங்கள்!
கார்நிறக்
கண்ணன் கதைகேட்க! – சீராய்
மணம்பரப்பி
முத்தமிழில் மாலையிட்டுப் பாடி
வணங்குவோம்
நெஞ்சினில் வைத்து!
.
வையத்தைக்
காக்கின்ற வைகுந்தா! சீரேந்த
வையகத்துள்
வந்துநீ மாண்பளிப்பாய் ! – ஐயனே !
வாழ்வுறும்
துன்பினை மாய்த்துப் பிறப்பென்னும்
ஊழ்போக்கி
என்னெஞ்சுள் ஓங்கு!
.
ஓங்கிடும்
தீக்குணம் ஒய்யாரம் காட்டிவிடும்!
தூங்கிடும்
எண்ணம் துணிவைவிடும்! – தாங்கியே
துன்பத்தைப்
போக்கித் துணையிருக்கும் கேசவனை
அன்புடன்
போற்றுவோம் ஆழ்ந்து!
.
ஆழ்கடல்
கொண்ட அமைதி முகத்தானே!
சூழ்ந்திடும்
துன்பம் சுகமழிக்கும்! – வாழ்உலகில்
ஏற்றமுடன்
வாழ்வதற்கே ஏழு மலைவாசா
மாற்றமிகும்
தீக்குணத்தை மாய்!
.
மாயனே!
மாறிடும் மண்ணுலகைக் காத்திடும்
தூயனே
என்றும் துணையாக, – நேயமுடன்
சாற்றிடும்
பண்ணினும், சாந்தமுடன் உன்புகழைப்
போற்றியே
பாடுதே புள்ளு!
.
புள்ளொலி
கேட்டுப்பார்! பூவிழி மன்னனின்
உள்ளொலிர்
நாமம் உணர்த்திடும்! – உள்ளம்
களித்திடும்!
அவ்வொளியால் காது குளிரும்!
கிளிமொழியில்
உன்பெயரோ கீசு!
.
கீசுகீ
சென்னும் கிளியின் குரலினிமை
வாசுவின்
சீரை வழங்கிடுமே! – மாசற்ற
வீழ்அருவி!
வாமன விஞ்சையோ! நீரினிலே
கீழ்பார்க்க
வானம்நம் கீழ்!
.
கீழிறங்கும்
நீரே கிடைத்திட நல்வளம்!
ஆழிதரும்
நன்மை அடங்காது! – தோழியே
ஓயாமல்
சுற்றும் உலக உயர்வுக்குத்
தூயவனின்
நல்லருளே தூண்!
.
தூரிகை
கொண்டே தொழுகின்றேன் மாதவனை!
காரிகை
கற்றிடும் காரிகைநான்! – பூரித்தேன்!
ஏக்கமுடன்
எம்மானை ஏட்டில் எழுதிட
நோக்கமுடன்
செய்கிறேன் நோம்பு!
.
நோற்றுத்
தருகின்ற நோக்கமெல்லாம் உன்னுடமை!
காற்றுத்
தருவதும் உன்கடமை! – ஏற்றமிகு
ஞாலம்
நினைத்திருக்கும்! யாதவனே ஊழ்முடிவில்
காலம்
உணர்த்திவிடும் கற்று!
.
கற்றே
அறிவேனா கார்முகிலா உன்பெருமை?
உற்றே
அறிவேனா உன்னருளை! – சிற்றறிவு
கொண்டேநான்
தேடுகிறேன் கோபாலா! உன்னுருவோ
கண்ணுள்
கமழும் கனை!
.
கனைசங்கு
ஊதிக் கருத்துரைத்தாய்! மக்கள்
வினையென்ற
வாழ்வை விரித்தாய்! – மனையறம்
இன்பத்தை
உன்வாயால் நீகூற நான்படிக்க
பொன்நெஞ்சம்
ஆகுதே புள்ளு!
.
புள்ளிவைத்த
மார்கழிப் பூக்கோலம் சொல்லிடும்
உள்ளத்துள்
நின்றுயர்ந்த உத்தமனை! – கள்ளழகா!
மாங்குயில்
இல்லை! மனதாறப் பாடுமென்றன்
ஓங்கும்
கருத்தும் உனது!
.
உங்கள்
அழகினை ஊர்பேசும்! தோழியரே!
பொங்கும்
விழியழகைப் போய்ப்பாரும்! – தங்கமென
அள்ளும் பெருமாள்! அறியாமல் பேசுவோரை
எள்ளி
நகைத்திடுவோம் எல்!
.
எல்லையிலா
எண்ணம் இறக்கை விரித்திடும்
சொல்லில்லா
வார்த்தைகள் சுற்றிவரும்! – வில்லழகா!
உற்றவழி
கண்டதனால் ஊர்புகழ உன்னருளை
நற்றமிழில்
பாடுமென் நா!
.
(தொடரும்)
.
பாவலர்
அருணா செல்வம்
02.01.2018
திருமால் மார்கழிப் பாடல்கள்!
(அந்தாதி
– 16 - 30)
.
நாயனம்
ஊத நடனமிடும் நங்கையரின்
தூய
மனத்தைத் துளைத்துநல் – நேயக்
குழலுாதும்
கண்ணா! கொடிதெலாம் மாறி
அழகாகும்
உன்னிசை அம்பு!
-
அம்பலம்
கட்டி அமுது படைத்திவேன்!
செம்பொருளே!
உன்றன் செயல்களைச் – செம்மொழியால்
தெள்ளத்
தெளிவாய்த் தெரிவிக்க நீஎன்றன்
உள்ளத்துள்
உன்குரலால் உந்து!
-
உந்திடும்
ஆசைகள் ஓயாமல் வந்திடும்!
தந்திடு
நன்றைத் தயாளனே ! – பந்தத்தில்
உற்றதெலாம்
வேண்டிட ஊறு விளைத்திடும்
குற்றங்கள்
போக்கவே குத்து!
-
குத்திடும்
வார்த்தைகள் கோபத்தில்! கோபாலா
மெத்தெனப்
பேசி மிளிரவை! – உத்தமனே
சொத்தாம்
திருக்குறள் சொல்லை எனதாக்கு!
முத்தன்றோ
நற்றமிழில் மூன்று!
-
முப்பாலை
உண்ட முகுந்தா! வளராழி
உப்பாகி
என்னுள்
உறைபவனே! – எப்பொழுதும்
ஊற்றுச்
சுரக்கும் உயர்வான நன்னிலையாம்
ஏற்றத்தை
என்னுள்ளே ஏற்று!
-
ஏற்றமிகு
வாழ்வை எனக்களிப்பாய்! காகுந்தா
போற்றியுனைப்
பாடிப் புகழ்வதற்கே – ஆற்றல்..தா!
இன்னுலகில்
உன்றன் இருப்பிடத்தைத் தேடியே
அன்புடன்
ஓடுவேன் அங்கு!
-
அங்குமிங்கும்
எங்கும் அருளைத் தருபவனே!
திங்கள்
முகத்துத் திருவரங்கா! – தங்கி
வணங்கும்
அடியோர் வளநெஞ்சில் நீயே
மணக்கும்தேன்
மாரி மலை!
-
மாரிமலை
கொண்ட மலைவாழும் வேங்கடவா!
நேரிழையாள்
நெஞ்சில் நிலைத்தவனே! – பேரிடர்
துன்பத்தில்
ஆழ்ந்தவளைக் கண்துடைத்துக் காத்தஉன்
அன்புருவைக்
கண்ணுற்றேன் அன்று!
-
அன்றுன்னைப்
பாடினாள் ஆண்டாள்! அடிதொழுது
இன்றுன்னைப்
பாடுகிறேன்! என்றுதான் – உன்னருளை
மங்களமாய்ப்
பாடி மகிழ்வேனோ ! என்றும்…நீ
மங்கை
யொருத்தி மகன்!
-
ஒருத்திமகன்
என்றே உலகில் பிறந்தும்
கருத்திலே
ஈரன்னைக் கண்டாய்! – திருமாலே
பெற்றவள்போல்
மாற்றாள் பெருமை உரைத்தநீ
மற்றெல்லா
நல்லுயர்வில் மா!
-
மாலே
மதுசூதா! மங்கள வெண்ணிறப்
பாலே! நயமாய்ப் பழகுவதைப் – போலே
துணையாக
முன்நின்று பின்தூற்றிப் பேசி
வினைசெய்யும்
கூடாரை வெல்லு!
-
கூடாரை
வெல்லும் குலவிளக்கே! கோபாலா
நாடா
திருந்தமனம் நாடியதே! – வாடாப்பூக்
கொய்துனக்குப்
பண்மாலைக் கோர்த்த எனக்குதவி
செய்வாய்க்
கறவைகள்பின் சென்று!
-
கறவைகள்பின்
சென்றும் கடமையினைக் காத்தாய்!
உறவுகள்முன்
என்னை உயர்த்திச் – சிறக்கவைத்தாய்!
தேரோட்டும்
கண்ணா! தெளிதமிழில் நானெழுதும்
சீராட்டும்
பாட்டுனக்குச் சிற்று!
-
சிற்றின்ப
வாழ்வின் சுகமறிந்தோம்! பேரின்பம்
உற்றறிந்தே
உன்னடி பற்றுகின்றோம்! – பெற்ற
உலகத்தில்
உன்சங்கின் ஓசையினைக் கேட்டால்
கலங்கிடுமே
வங்கக் கடல்!
-
வங்கியம்
வாசித்து வன்மை வினைமுடிப்பாய்!
பொங்கும்
நலத்தைப் புகுத்திடுவாய்! – தங்கமெனச்
சங்கத்
தமிழளிப்பாய்! சாந்த மருளிடும்
மங்கலமே
உன்திரு மார்பு!
-
பாவலர்
அருணா செல்வம்
12.01.2018
நட்புறவுகளுக்கு
வணக்கம்
திருமால் மார்கழி பாடல்களான இந்த அந்தாதியை, ஆண்டாளின்
முப்பது திருப்பாவையில், பாடல்கள் தொடங்கும் முதற்சொற்களைக் கொண்டு அந்தாதித் தொடையில்
அமைத்துப் பாடினேன்.
அன்புடன்
அருணா செல்வம்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக