பிரிந்தாலும் பொருள் வரும்!!

   “மாமா.... இந்த ஜோக்கைக் கேளுங்களேன்....“ என்று சிரித்தபடி வந்தாள் காமினி.

   “என்ன ஜோக் அது? சொல்லேன் நானும் சிரிக்கிறேன்“ என்றார் மாமா.

    “நான் வேலை செய்யிற பள்ளியில் ”டீச்சர்ஸ் ரூம்” இருக்கும் இல்லையா....? அந்த அறையின் கதவைச் சுத்தம் செய்து பெயிண்ட் அடித்தார்கள். அதன் பிறகு அந்த பெயிண்டரிடம், அந்த கதவின் மேலே “ஆசிரியர்கள் சாப்பிடும் இடம்“ என்று தமிழில் எழுத சொல்லி இருக்கிறார் பிரின்ஸ்பால். அந்த பெயிண்டரும் அது போலவே எழுதி தன் வேலையை முடித்து விட்டு சென்று விட்டார். இன்னைக்குக் காலையில நாங்க போய் பார்த்தால்.....“ அதற்கு மேல் பேச முடியாமல் சிரித்தாள் காமினி.

    “ஏன் என்ன ஆச்சு....? எழுத்து ஏதாவது அலைந்து விட்டதா....?“ என்று கேட்டார் மாமா.

   “ஐயோ.... அப்படி ஏதாவது அலைந்து இருந்தாலும் இவ்வளவு சிரிப்பு வந்திருக்காது. ஆனால் அந்த பெயிண்டர் செய்த செயலை நினைத்தால் தான் சிரிப்பாக வருகிறது“ என்றாள் சிரிப்பு மாறாமல் காமினி.

   “அப்படி என்னதான்மா செய்தார் அந்த பெயிண்டர்...?“ ஆர்வமுடன் கேட்டார் மாமா.

   “அதுவா மாமா.... “ஆசிரியர்கள் சாப்பிடும் இடம்“ என்பதை ஒன்றின் கீழ் ஒன்றாக  ஆசிரியர் கள் சாப்பிடும் இடம் என்று பிரித்து எழுதி விட்டு போய்விட்டார். அதைப் பார்த்ததிலிருந்து எங்களுக்குச் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. பிறகு திரும்பவும் பெயிண்டரை வரவழித்து சரியாக எழுதினார்கள்“ என்றாள் காமினி.

   மாமாவும் சிரிப்பை உதிர்த்தார். பின்பு சொன்னார்.... “அந்த காலத்தில் படிக்காதவர்களைக் கொண்டு தான் கல்வெட்டுகள் எழுதினார்கள். அதனால் தான் சரியான எழுத்து நடை அதில் இருக்காதாம். அது போல தான் இதுவும்.... ஆனால், ஒரு சொல்லைப் பிரித்து எழுதினால் எப்படி பொருள் மாறுகிறது என்பதை காளமேகப் புலவர் எப்படி கவிதையில் கையாண்டு இருக்கிறார் தெரியுமா காமினி?“ என்று கேட்டார் மாமா.

   “அட. காளமேகப் புலவரின் கவிதையிலும் இந்த வகை இருக்கிறதா...? அதைச் சொல்லுங்க மாமா“ என்றாள் ஆர்வமாய் காமினி.

   “சொல்கிறேன் கேள். ஒரு முறை காலமேகத்திடம் “குடத்திலே கங்கை அடங்கும்“ என்று ஈற்றடி வருமாறு ஒரு வெண்பா எழுதுங்கள் என்று கேட்டிருக்கிறார்கள். அவரும் எழுதினார்“ என்றார் மாமா.

   “என்னது.... குடத்திலே கங்கை அடங்குமா....? எப்படி அடங்க முடியும்? குடமோ மிகவும் சிறிய பாத்திரம். வேண்டுமானால் கங்கையிலிருந்து எடுத்த தண்ணீர் அதில் அடங்கலாம் என்று பாடலாம்“ என்றாள் காமினி.

   “அதுதான் இல்லை. குடத்திலே கங்கை அடங்கும் என்று ஈற்றடி கொடுத்திருக்கிறார்கள். அதாவது கங்கையே அந்தக் குடத்தினுள் அடங்கும் என்று பொருள் வருமாறு தான் பாட வேண்டும்“ என்றார் மாமா.

   “அது எப்படி மாமா முடியும்? சரி. காளமேகப் புலவர் எப்படி பாடினார்....?“ கண்களை விரித்துக் கேட்டாள் காமினி.

   “ம்.... சொல்கிறேன் கேள்....

விண்ணுக் கடங்காமல் வெற்புக் கடங்காமல்

மண்ணுக் கடங்காமல் வந்தாலும் – பெண்ணை

இடத்திலே வைத்த இறைவர் சடாம

குடத்திலே கங்கை யடங்கும்

பொருளைச் சொல்கிறேன் கேள்.

விண்ணுக்கு அடங்காமல் – வானத்திடத்தே அடங்காமல்

வெற்புக்கு அடங்காமல் – இமயமலையிடத்தே அடங்காமல்

மண்ணுக்கு அடங்காமல் – புமியான மண்ணுக்கும் அடங்காமல் வந்தாலும் – பெருகி வந்த போதிலும்

பெண்ணை – உமாதேவியை

இடத்திலே வைத்த இறைவர் – தன் இடபாகத்திலே வைத்துக் கொண்டவரான சிவபெருமான்

சடாம குடத்திலே கங்கை அடங்கும் – சிவபெருமானின் சடா மகுடத்திலே கங்கை அடங்கும்.

இது தானம்மா பொருள். புரிந்ததா....?“ என்று கேட்டார் மாமா.

   “நல்ல புரிந்தது மாமா. சடா மகுடம் என்பதைச் சடாம குடம் என்று பிரித்து எழுதி அசத்தி இருக்கிறார். என்ன அருமையான சிந்தனை. அதிலும் நான் சொன்ன பொருள் பிரிவிற்கும் காளமேகத்தின் பொருள் பிரிவிற்கும் எவ்வளவு வித்தியாசம். காளமேகத்தைக் கேட்க கேட்க சுவையாக இருக்கிறது. மாமா“ என்று வியந்தபடி நகர்ந்தாள் காமினி.

அருணா செல்வம்

19.08.2014.