தொகைவிரி உருவகம்! – 3

பாடலில் ஆகிய என்ற மாட்டேற்றுச் சொல் தொகையாகவும், விரிந்தும் வருவது “தொகைவிரி உருவகம்“ எனப்படும்.

உ. ம்

பாம்பு படுக்கையா, பாய்அலை ஊஞ்சலா,

ஓம்புகரம் சாய்மரமாய், ஓய்வெழில் – மேம்படும்!

மேனிக் கரியவனின் மௌனமொழி மின்னுலகில்

வானின் மழையமுதின் வார்ப்பு!

பொருள் – பாம்பினைப் படுக்கையாகவும், பாயும் அலைகளை ஊஞ்சலாகவும், காத்திடும் கைகள் சாய்மரமாகவும், ஓய்வெடுக்கும் எழில் உயர்வானது. கருமை மேனியை உடைய திருமாலின் மௌனமாகிய மொழியானது வாழுலகில் வானிலிருந்துபெய்யும் மழையாகிய அமுதமாகும்.

   பாடலில் படுக்கையாக, ஊஞ்சலாக, சாய்மரமாக, என்பதில் ஆகிய, ஆ என விரிந்தும், மொனமொழி, மழையமுது என்பவை தொகையாகவும் உருவகம் வந்துள்ளதால் இது “தொகைவிரி உருவகம்“ ஆகியது.

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

18.01.2019

விரி உருவகம் – 2

   பாடலில் “ஆகிய“ என்ற மாட்டேற்றுச் சொல் விரிந்து வருவது “விரி உருவகம்“ ஆகும். ஆகிய என்பது ஆக, ஆ… எனக்குறைந்து நின்றலும் உண்டு.

உ. ம்

புருவம் பிறையாகப், பூமேனிப் பொன்னா,

இருகண்கள் மீனாக, இன்பத் – திருமுகம்

வட்ட நிலவாக, வாயிதழ் கொவ்வையாகக்

கிட்டியதால் ஏதெனக்குக் கேடு ?

பொருள் – புருவம் பிறையாகவும், பூமேனிப் பொன்னாகவும், இரு விழியும் மீனாகவும், இன்பத்தை கொடுக்கும் அவளின் அழகிய முகமானது வட்ட நிலவாகவும், வாயின் இதழ்கள் கொவ்வைப் பழமாகவும் அவள் எனக்குக் கிடைத்துள்ளதால் இவ்வுலகில் எனக்கு எந்த கேடும் இல்லை. மகிழ்ந்திருக்கிறேன். என்பதாம்.

   பாடலில் பிறையாக, பொன்னாக, மீனாக, நிலவாக, கொவ்வையாக.. என்று மட்டேற்றுச்சொல் விரிந்து வந்துள்ளதால் இது “விரி உருவகம்“ ஆகியது.

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

18.01.2019

தொகை உருவகம் - 1

    பாடலில் “ஆகிய“ என்னும் மாட்டேற்றுச் சொல் தொகுத்து வருவது “தொகை உருவகம்“ ஆகும். மாட்டேற்றுச் சொல் என்பது பொருளில் உவமையை ஏற்றும் சொல் ஆகும்.

கண்வண்டு – இது கண்ணாகிய வண்டு என விரியாமல் ஆகிய என்ற சொல் மறைந்து வந்துள்ளது. இதில் கண் என்பது பொருள். வண்டு என்பது உவமை. பொருளில் உவமையாகிய வண்டை ஏற்றிச் சொல்லும் போது கண்ணாகிய வண்டு என்று விரிந்து வரும். அப்படி விரிந்து வராமல் தொகுத்து வருவது “தொகை உருவகம்“ ஆகும்.

உ. ம்

கண்கயல், கூந்தல் கருமேகம், கால்வாழைத்

தண்டு, கரம்செண்டு தாங்கிடும் – பெண்ணவளின்

மேனிச் சிலையென மேம்படுமென் வாழ்நெஞ்சம்

தேனின் சுவைத்தளும்பும் தேர்ந்து!

பொருள் – கண்ணாகிய கயலும், கூந்தலாகிய கருமேகமும், காலாகிய வாழைத்தண்டும், கரமாகிய பூச்செண்டும். தாங்கிக் கொண்டிருக்கும் பெண்ணவளின் உடல் செதுக்கி வைத்த சிலையென, உயர்வுகளை உடையவளுடன் வாழும் என் நெஞ்சம் தேர்ந்த தேனின் சுவையால் தளும்பிக் கொண்டிருக்கும்.

   பாடலில் கண்கயல், கூந்தல் கருமேகம், கால் வாழைத்தண்டு, கரம் செண்டு, மேனிச்சிலை… என்ற இடங்களில் “ஆகிய“ என்ற சொல் மறைந்து வந்துள்ளதால் இது “தொகை உருவகம்“ ஆகியது.

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

15.01.2019

பொங்கல் வாழ்த்து!

இன்பம் பொங்கிடும்

   இனிமை சேர்த்திடும்

      இயற்கைத் திருநாளாம்!

நன்மை செய்திடும்

   நலங்கள் விளைத்திடும்

      நம்மோர் மகிழ்நாளாம்!

துன்பம் விலகிடும்

   துயரம் போக்கிடும்

      துணிவாய்த் திகழ்நாளாம்!

பொன்னாய்ப் பொங்கிடும்

   புதுமை புரிந்திடும்

      பொங்கல் திருநாளே!   

புதிய ஆண்டினுள்

   பழமைக் கழிவினைப்

      போக்கி வளம்பெறவே

முதிரா விடியலில்

   மூண்ட தீயினுள்

      முந்தி அதைப்போட்டோம்!

பொதியாய் நிறைந்தநம்

   புண்மைச் செயலையும்

      புரிந்தே எரித்திட்டால்

மதியின் ஒளியென

   மனமும் நிறைந்திடும்

      மகிழ்வைக் கண்டிடலாம் ! 

துள்ளி எழுப்பிடும்

   தூவும் பனிமழை

      தொடங்கும் சிறுகாலை!

புள்ளி வைத்துடன்

   பொலியும் நிறமுடன்

      புணையும் பூக்கோலம்!

கொள்ளை அழகதில்

   குலவும் உயிர்க்கெனக்

      கொஞ்சம் அதனுடனே

வெள்ளை அரிசிமா

   விரும்பிக் கலந்திட

      வேண்டும் வாழ்வதற்கே! 

விண்ணின் அமுதமாய்

   விளைந்த அரிசியை

      விரும்பிப் பொங்கலிட்டு

மண்ணில் விளைந்தநல்

   மஞ்சள் வாழையும்

      மலரும், செங்கரும்பும்

கண்ணாம் உழவனின்

   கனத்த உழைப்பினைக்

      கண்டு நன்றியுடன்

பெண்ணும் ஆணுமாய்ப்

   பெருமை பொங்கிடப்

      பிணைந்தே அதைஉண்போம்!  

தொழிலை விரும்பிநல்

   தொண்டாய்த் தொடர்கிற

      தூய உழவரையும்

மொழியும் தமிழினை

   முறையாய் உரைத்திடும்

      முதுமைக் கவிகளையும்

வழியில் நன்மையை

   வகுத்தே கொடுத்திடும்

      வாய்மை அறிஞரையும்

விழிபோல் எண்ணியே

   விந்தை உலகினில்

      விரைந்தே வணங்கிடுவோம்!  

வானில் நலங்களை

   வழங்கும் ஒளியையும்

      வளஞ்செய் மழையினையும்

மேனி உருப்பெறும்

   மேன்மைப் பலம்தரும்

      மேகம் காற்றினையும்

தீனித் தினம்தரும்

   தேர்ந்த நிலத்தையும்

      தெளிந்த நீரினையும்

தேனின் இனிமையாய்த்

   தெய்வப் பதமெனச்

      சேர்ந்து வாழ்த்திடுவோம்!  

உழைப்பின் உயர்வென

   உணர்த்தும் சொல்லினை

      உடையது மாடுஅன்றோ!

தழைக்கும் வயலினைத்

   தாங்கும் ஏருடன்

      தகவாய் உழுவுமன்றோ!

குழந்தை பசியினைக்

   கொடுக்கும் பாலினால்

      கோவே போக்குமன்றோ?

அழைத்தே இவைகளை

   அன்பாய் வணங்குதல்

      ஆன்றோர் வழியன்றோ!  

பொன்னும் புதுஉடை

   பூவும் அணிந்திடப்

      பூத்த மனத்துடனே

அன்பில் மூழ்கிடும்

   அறிஞர் முதியவர்

      அவரைத் தேடிநின்று

இன்பம் பொங்கிட

   இனிமை விளைந்திட

      இன்சொல் பேசிவந்தால்

என்றும் மகிழ்வுடன்

   எண்ணம் மிளிர்ந்திட

      ஏற்றம் பொங்கிடுமே!  

காணும் பொங்கலோ

   காளை அடக்குதல்

      கலைகள் உயர்வதற்கும்,

நாணும் பெண்களை

   நலமாய் மணஞ்செய

      நல்லோர் நடத்திவைத்தார்!

ஆணும் பெண்ணுமாய்

   அமைந்த வாழ்விலே

      ஆன்றோர் வகுத்துவைத்த

பேணும் நன்மையைப்

   பேசும் உலகெலாம்

      பெருமை தரும்செயலே!   

எங்கும் இன்பமே

   இளமை நிறைத்திடும்

      இனிமை தரும்நாளாம்!

பொங்கும் புன்னகை

   புதுமை விளைந்திடப்

      பொலியும் இந்நாளில்

திங்கள் ஒளியெனத்

   திகழும் மதியுடன்

      திண்மை பெற்றிடவும்

அங்கம் அழகுடன்

   ஆயுள் நீண்டிட

      அருணா வாழ்த்துகின்றேன்! 

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

15.01.2019

மாலை உவமை! - 24

   பாடலில் ஒரு பொருளுக்குப் பல உவமைகள் தொன்ற, அவை ஒன்றோடு ஒன்று தொடர்ந்து வந்து கடைசியில் பொருளைச் சொல்லி முடிப்பதாக வருவது “மாலை உவமை“ ஆகும்.

உ. ம்

செம்பொன் நிலம்போல் செழுமையதில் நீர்வளத்தை

நம்பும் பசுங்கொடிபோல் நன்கது - கொம்பினைப்

பற்றாகப் பிடித்துப் பயன்தருதல் போன்றதே

கற்றோர் இடமிருக்கும் கல்வி!

பொருள் – செம்மையான பொன் நிறைந்த நிலம்போல, செழிப்பான அதனுள் அமைந்த நீர்வளத்தை நம்பிடும் கொடி போல, அக்கொடியானது நன்கு படர்ந்து வளர அருகிலிருக்கும் கொம்பினைப் பற்றாகப் பிடித்துப் பயன் தருதல் போல நன்மைதரும் கற்றவர் இடத்தில் இருக்கும் கல்வி.

     செம்பொன்போல் செழுமையும், நீர்வளத்தை நம்பும் பசுமையான கொடி போலும், அது அதன் அருகில் இருக்கும் கொம்பினைப் பற்றாகப் பிடிப்பது போல் என்று பாடலில் உவமையானது எங்கும் முற்றுப் பெறாமல் வந்து கடைசியில் கற்றோர் இடமிருக்கும் கல்வி என்று முடிந்துள்ளதால் இது “மாலை உவமை“ ஆகியது.

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

11.01.2019

இதன்பிறகு, உவமை பிற அணிகளுடக் கூடி வரும் எட்டு உவமை அணிகளும், மேலும் வேறுபாடாக வரும் மூன்று அணிகளும் உள்ளன.

பொது நீங்கு உவமை! - 23

   ஒரு பொருளுக்கு உவமையைக் கூறிப், பின்பு அதனை மறுத்துவிட்டு, மீண்டும் அந்தப் பொருளையே தனக்குத் தானே உவமையாகக் கூறுவது “பொது நீங்கு உவமை“ எனப்படும்.

(உண்மை உவமை என்பது உவமையைக் கூறிப் பின்பு மறுத்து அது பொருள்தான் எனக்கூறுவது. ஆனால் இது, பொருளைக் கூறிய பின்பு மறுத்து அந்தப் பொருளையே தனக்குத் தானே உவமையாகக் கூறுவது)

உ. ம்

உடலுக்குத் தேக்கும் உறுதிக்கு அதனின்

திடமும் குறைதான்! தெளிந்து – தொடர்உயர்

ஏறும் உனக்குவமை நீயே நிறையென்று

கூறுவேன் உள்ளம் குளிர்ந்து!

பொருள் – தேக்கு மரத்தைப் போன்ற உடலும், அதன் திடமான தன்மையைப் போன்ற உறுதியும் என்று உன்னைக் கூறுவது குறைதான். உன் தெளிந்த அறிவால் தொடர்ந்து உயர்வுகளைத் தொட்டிடும் உனக்கு உவமை நீயே என்று நிறையோடு உள்ளம் குளிர்ந்து கூறிடுவேன்.

    உடலுக்கு மரத்தையும், உறுதிக்கு அதன் திடத்தையும் உவமைக் கூறிப் பின்பு அது குறைதான் என்றும், ஒரு மரத்தினால் தெளிவான உயர்வுகளைப் பெற முடியாது என்ற காரணத்தினால் அதைவிட உனக்கு நீயே உவமை என்று கூறியதால் இது “பொது நீங்கு உவமை“ ஆகியது.

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

11.01.2019

கூடா உவமை! - 22

   ஒரு பொருளுக்கு ஒப்பாகாத அல்லது கூடாத ஒன்றை அப்பொருளுக்கு உவமையாகக் கூறுவது “கூடா உவமை“ ஆகும்.

உ. ம் 

மலர்தரும் சூடும், வளர்தழலின் இன்பும்,

உலர்நிலத்தில் வாழும் உழவும் – நலமாய்

நடந்ததுபோல் உள்ளது நாதாநீ யின்றிக்

கடந்துவிட்ட காலப் பொழுது!

பொருள் – அன்பனே! நீ என்னுடன் இல்லாமல் இருந்த கடந்து போன காலங்கள், மலர் தரும் சூடும், வளர்ந்து எரியும் நெருப்பின் இன்பமும், ஈரமின்றி உலர்ந்து காய்ந்து போன நிலத்தில் செய்யும் பயிர்த்தொழிலும் நலமுடன் நடந்தது போல் உள்ளது. இது தலைவனிடத்தில் தலைவி சொல்லிய கூற்று.

     மலரானது சூட்டினைத் தராது, செந்தழலானது இன்பத்தைத் தராது, காய்ந்த நிலத்தில் பயிர் விளையாது. ஆனால் இவையெல்லாம் நடந்தது போல் உள்ளது என்று கூறியதால் இது “கூடா உவமை“ ஆகியது.

.

பாவலர் அருணா செல்வம்

11.01.2019