மங்கல வேலி !! (கவிதை)

அவனுக்கும்

அவளுக்கும்

அர்த்தமுள்ள உறவின்

அங்கிகாரம் அது!

யார் யாருக்குச்

சொந்தமென்பதை

ஊரறிய வெளிக்காட்டி

உறுதிப் படுத்தியது!

விதைத்தவனே

பயிர் அறுக்கப்

போவதைப் பறைசாற்றும்

மங்கல வேலியது!

காலங்காலமாய்க்

கற்பின் அடையாளம்

காணாமல் போகிறது

கள்ளர்களின் பயத்தாலே!

வெறுங்கயிறு போட்டாலும்

வேண்டிடும் பொன்னுக்கு

வெறிகொண்ட மிருகத்தால்

வேதனை மீறிவிட

கழற்றி வைத்தாயிற்று

கற்பின் சின்னத்தை!

அமங்கல கோலத்தில்

சுமங்கலிகளின் அவலங்கள்!

“அடிமை சங்கிலி“

ஆய்ந்தவர் வாக்கு!

அறுத்தெரிய சொன்னதும்

அடக்கினர் அவரை!

அன்றைய நிலையில்

ஆண்மைக்கு நிகராய்

அகங்காரம் இருந்தது.

அடுத்தவர் தொடுவரோ..

இன்றைய நிலையில்

இன்னலில் தள்ளிட

இயற்கையைத் துணையாய்

இழுத்தனர்.. இழந்தனர்..

வேலிக்கு வேலியிடும்

வேண்டாதக் காரியத்தால்

வேதனையாய்க் கழற்றி

வீம்பின்றி நடக்கின்றார்.

இருமனம் சேர்ந்த

இன்பத்தின் அடையாளம்.

இன்றுதான் காண்கின்றார்

இதயத்தின் உன்னதத்தை!!

( பிரான்சு நகரத்தில் தமிழ்ப்பெண்கள் திருடர் பயத்தால் வேறு வழியின்றித் தாலியைக் கழற்றி வைத்துவிட்டு வெளியில் செல்கின்றனர். அவர்களுக்காக எழுதிய கவிதை)