அம்மா வேண்டும்!! (நிமிடக்கதை)

   தீபாவளி அதுவுமா காலையிலிருந்து கொஞ்ச நேரம் கூட ஓய்வில்லாமல் உழைத்தது உடம்புக்கு அலுப்பாக இருந்தது மாலாவிற்கு. படுத்துத் தூங்கி எழுந்தால் தான் இந்த அலுப்பு போகும். எப்பொழுது படுக்கலாம் என்று காத்திருந்தவளை அவளின் மகள் நித்தியா விடவில்லை.

   நரகாசுரன் கதையை முழுவதுமாகச் சொல்லிவிட்டப் பிறகும் “அம்மா இன்னும் ஒரு கதை சொல்லும்மா...“ என்று கெஞ்சினாள் குழந்தை.

   “இன்னைக்கு இவ்வளவு தான் கதை. பேசாமல் தூங்கு“ என்று சொல்லிவிட்டு போர்வையை ஒழுங்கு படுத்திவிட்டு மாடியிலிருந்து கீழிறங்கும் பொழுதே நித்தியா “அம்மா...“ என்று அழைத்தாள்.

   மாலாவிற்கு கோபம் தலைக்கேறியது. என்ன செய்ய முடியும்? கொஞ்சம் கொபமாகக் கத்தினாலும் நித்தியா அழத்தொடங்கி விடுவாள். படுக்கையில் கதை சொல்லி தூங்கவைத்துப் பழகிவிட்டது எவ்வளவு தவறு என்று தன்னையே நொந்து கொண்டாள்.

   “அம்மா... எனக்குத் தூக்கம் வரலை... இன்னொரு கதை சொல்லும்மா... ப்ளீஸ்ம்மா...“ அவள் கெஞ்சியதால் திரும்பவும் ஒரு குட்டிக்கதையைச் சொல்லிவிட்டப் பிறகும் நித்தியா கொட்டக் கொட்ட விழித்துக்கொண்டே இருந்தது எரிச்சலுட்டியது. “நித்தியா...தூங்கும்மா... நானும் தூங்கனும். எனக்கும் டையாடா இருக்கிறது“ என்று சொல்லி மகளின் நெற்றியில் முத்தமிட அவள், “சரிம்மா... ஆனால் எனக்கு ஒரு டம்ளர் தண்ணீ கொடு“ என்றாள். தண்ணீரைக் கொடுத்துவிட்டு கீழிறங்கிய பொழுது “அம்மா... “ என்றழைத்தாள் நித்தியா..

    திரும்பவும் மேலேறி வந்த மாலா.. “இன்னும் என்னடி வேண்டும்...?“ பொறுமையிழந்து கேட்டாள். மகள் “வந்தும்மா... சும்மா தான்...“ சிரித்தாள். மற்ற நேரமென்றால் தானும் அவளைக் கொஞ்சி சிரிப்பாள். இன்று முடியவில்லை...

    கோபத்தை அடக்கிக் கொண்டு “நித்தியா பேசாம தூங்கு. இதுக்கு மேல என்னால ஒன்னுமே செய்ய முடியாது. இனிமே உனக்கு எதாவது வேண்டும்ன்னா “அம்மா“ன்னு கூப்பிடாத. அப்படி கூப்பிட்ட எனக்கு கெட்ட கோபம் வரும். “அப்பா“ன்னு அப்பாவைக் கூப்பிடு... என்ன புரியுதா...?“ மாலா கோபமாகச் சொல்லவும் குழந்தை பயந்துவிட்டாள். “சரிம்மா..” என்று தலையை ஆட்டினாள்.

    அப்பாடா... என்று நிம்மதியாக படுத்த இரண்டு நொடியில் “அப்பா...” என்று அழைத்தாள் நித்தியா. மாலா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். வேறு வழியில்லாமல் அப்பாதான் போனர்.

   போனவர் சிறிது நேரத்திலேயே வந்து மாலாவிடம் சொன்னார். “நித்தியாவிற்கு அம்மா வேண்டுமாம்... எங்கிட்ட சொல்லி அம்மாவை அனுப்பச் சொன்னாள்.“ சொல்லிவிட்டு படுத்துக் கொண்டார்.

    மாலா வேறு வழியில்லாமல் பெருமூச்சியுடன் தன் மகளிடம் சென்றாள்.

அருணா செல்வம்.