அவளழகு !!

மெல்லிடை இல்லையென்னும் ! மெல்லிதழ் ஆமென்னும் !

சொல்லிடை வைப்பாள் சுவையுள்ளம் ! – நல்லதையே

நாளும் நினைத்திடும் நங்கை ! அவள்சிரிப்பால்

நீளும்என் ஆயுள் நிறைந்து !

  

செல்லச் சிரிப்பும், சிணுங்கும் மொழியழகும்

வெல்லச் சுவையையும் விஞ்சுமந்தப் – பொல்லாத

பார்வைக் கணையென்னைப் பாடாய்ப் படுத்திடினும்

சோர்வை அகற்றும் சுடர்ந்து !

  

தண்ணீர்க் குடமெடுத்துத் தாமரை வந்துநின்றால்

விண்ணில் இருந்துவந்த வெண்ணிலா – மண்ணில்

இறங்கியதோ என்றே இமைக்காது பார்ப்பார் !

உறங்காது கண்கள் உணர்ந்து !

மைவரைந்த கண்கள் மதுவூட்டும் ! மங்கையவள்

கைவரையும் ! என்நினைவால் கால்வரையும் ! – தைவரும்நாள்

பார்த்துத் தவமிருக்கும் ! பாவைமனம் எண்ணத்தைக்

கோர்த்திடும் நெஞ்சில் குவித்து !

மாங்கொழுந்து மேனி ! மனமயக்கும் செந்நிறம் !

வாங்கிவந்த வாழ்வின் வரமழகு ! – தேங்கி

ஒளிந்திருக்கும் சங்கின் ஒளிப்போல மேனி

பளிங்கையும் விஞ்சும் பழித்து !

பால்போன்ற பற்கள் ! பளிங்கை உடைத்திடுத்து

நூல்பிடித்த நல்வரிசை ! நோயற்ற – ஆல்விழுதோ !

சிப்பி கொடுக்காத செம்மையான முத்துதானோ !

ஒப்பேதும் இல்லா ஒழுங்கு !

செவ்வரளிப் பூவிதழோ? செங்கமலம் வண்ணமோ?

கொவ்வை கனிநிறமோ? கோதையவள் – செவ்விதழை

எவ்வண்ணம் கொண்டு எழுதுவேன்? நானெழுதும்

இவ்வண்ணம் கூட இகழ்வு!

சாந்தம்தான் உள்ளதோ  சார்ந்திடா ஞானிபோல்!

காந்தம்தான் உள்ளதோ கண்களில்? – நீந்தியோடும்

மீன்வடிவோ ! மாவிலையோ ! மென்னழகு மான்விழியே!

தேன்குடிக்கும் வண்டுதான் தேர்வு !

சிற்பி செதுக்கிதான் செய்தானா மூக்கழகை !

கற்சிலையும் நாணிக் கவிழ்ந்துவிடும் ! – பொற்பதமே

பச்சைக் கிளியுமுனைப் பார்த்து மயங்கிடும்

இச்சைமனம் ஏங்கிடுதே இங்கு !

  

பாலாடைக் கன்னங்கள் ! பஞ்சின் மிருதெனத்

தாலாட்டும் நெஞ்சில் தவழ்ந்தது ! – சேலாட்டம்

காட்டிடும் கண்ணருகில் காமன் வரைந்தநல்

தோட்டமென ஈர்க்கும் தொடர்ந்து !

பாவலர் அருணா செல்வம்

25.10.2016