நான் இப்படி எழுதுவது தவறா? (அனுபவம்)

    நட்புறவுகளுக்கு வணக்கம். நான், என் வலைப்பூவில் கருத்திடும் ஆண்களைப் பொதுவாக “ஐயா“ என்று சொல்லி பதில் எழுதுகிறேன். இது ஒரு சில ஆண்களுக்குப் பிடிக்கவில்லை என்று நினைக்கிறேன். உண்மையில் எனக்கும் இப்படி அழைப்பது பிடிக்கவில்லை தான்!

     தமிழ் ஆசிரியரையோ அல்லது வயதில் மூத்தவர்களை (கிழவர்களை) மட்டும் தான் “ஐயா“ என்று அழைக்க வேண்டும் என்றும், மற்றவர்களை மார்டனாக “சார்“ என்று ஸ்டையிலாக அழைக்க வேண்டும் என்றும் நினைத்திருந்தேன்.

   ஆனால், “ஏழிசை சூழல்“ முனைவர் இரா.திருமுருகன் ஐயா அவர்களைச் சந்தித்த போது தான் நாம் எவ்வளவு தவறாகப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறோம் என்று விளங்கியது.

   சொல்கிறேன் கேளுங்கள்.

   ஒருமுறை முனைவர் இரா. திருமுருகன் ஐயாவைச் சந்திக்கப் போனேன். இவரைப்பற்றிச் சொல்ல வேண்டுமானால் பக்கம் பக்கமாகச் சொல்லாம். அவ்வளவு விசயங்களை உள் அடக்கியவர். சுறுக்கமாகச் சொல்ல வேண்டுமானால் தமிழுக்கு மிகப்பெரிய தொண்டாற்றியவர். நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட தமிழ் நூல்களை இயற்றியவர். ஆங்கிலம் பிரென்சு மொழிகளில் புலமை பெற்றவர். புல்லாங்குழல் வித்வான். நிறைய பட்டங்களையும் விருதுகளையும் தமிழுக்காகப் பெற்றவர்.

   ஒரு முறை பாண்டிச்சேரி அரசு கொடுத்த “கலை மாமணி“ விருதினை (ஏதோ அரசிடம் இருந்த கோபத்தில்) திரும்பவும் அவ்வரசிடமே கொடுத்து விட்டதாக என் ஆசிரியர் கவிஞர் கி.பாரதிதாசன் அவர்கள் சொல்லக் கேட்டுள்ளேன். இறந்த பிறகும் தன் உடலைத் தானமாகக் கொடுத்தவர்.

   அப்படிப்பட்ட தமிழ்ப் பற்றாளரை ஒரு முறை என் அம்மாவுடன் சந்திக்கச் சென்றேன். என் தாத்தா இவரின் நண்பராம். பார்ப்பதற்கு வயதானவர் போல் தெரியாததால் அவரைத் தாத்தா என்று அழைக்க மனம் விரும்பவில்லை. சாதாரணமாக நீங்கள், வாங்க, போங்க என்றே அவரிடம் பேசினேன். அவரும் சில இலக்கண உத்திகளைச் சொல்லிக் கொடுத்தார்.

   அப்பொழுது, அவரின் கணிணியில் ஏதோ ஒரு மென் பொருளை ஏற்றுவதற்கு ஒருவர், நல்ல டிப்டாப்பாக வந்தார். அவர் கணிணியில் வேலை செய்யும் பொழுது நானும் அங்கே இருந்ததால் அவரிடம் சில விசயங்களை கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டேன். ஆனால் அவரிடம் பேசும் பொழுது நிறைய “சார்“ போட்டு பேசியிருக்கிறேன். உண்மையில் இது தான் என் வழக்கம். அதனால் அப்படிப் பேசுவது தானாகவே வந்துவிட்டிருந்தது.

   அவர் போன பிறகு, திருமுருகள் ஐயா அவர்கள், என்னிடம் சொல்வது போல் அல்லாமல் பொதுவாக சொன்னார். “தமிழர்களுக்கு எப்படி மரியாதைக் கொடுத்துப் பேசுவது என்றே தெரியவில்லை. நம்ம நாட்டுல வண்டிக்காரன், பிச்சைக்காரனுக்குக் கொடுக்கிற மரியாதை கூட படித்தவர்களுக்குத் தருவதில்லை“ என்றார்.

   எனக்கு சற்று குழப்பம். புரியாமல் அவரைப் பார்த்தேன். “ஆமாம்மா அருணா... நல்லா படிச்சி உயர்ந்த ஒருத்தரை “சார்“ என்று அந்நிய மொழியில் அழைக்கிறார்கள். ஆனால்  சாதாரண பிச்சைக்காரன், வண்டிக்காரனை “ஐயா“ என்கிறார்கள்“. என்றார்.

   “பிச்சைக்காரனை “ஐயா“ என்கிறார்களா?“ என்றேன் ஆச்சர்யமாக.

   “ஆமாம்மா. ஒரு வண்டிக்காரனை, “இந்தய்யா... போய்யா... வாய்யா...“ என்று வார்த்தைக்கு வார்த்தை ஐயா போடுகிறார்கள். ஆனால் படிச்சவங்களை, பணத்தால் உயர்ந்தவர்களை ஆங்கிலேயன் விட்டுட்டு போன மொழியிலேயே, அடிமை தனம் மாறாமல் சார்.. சார்.. என்கிறார்கள்“ என்றார்.

   அவர் என்னைத்தான் குத்திக் காட்டிப் பேசுகிறார் என்பது எனக்குப் புரிந்தது. இருந்தாலும் என் தவறும் புரிந்ததால் பேசாமல் கிளம்பும் பொழுது “போய் வருகிறேன் ஐயா“ என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன். அவர் சிரித்துக் கொண்டார்.

   அதனால் தான் நான் அனைத்து ஆண்களுக்கும் “ஐயா“ என்று சேர்த்து எழுதுகிறேன். இப்போ சொல்லுங்க. “நான் இப்படி எழுதுவது தவறா?“

நட்புடன்

அருணா செல்வம்.

09.07.2013