.
அத்தைமக
இரத்தினமே சித்தமதில் அமர்ந்துகொண்டே
ஆசையினைக்
கூட்டுவதும் ஏனோ ஏனோ?
அத்தனையும்
உன்செயலால் பித்தனென ஆக்கிவிட்டே
அந்நியமாய் பார்க்கிறது மீனோ மீனோ!
.
அன்புமொழி பேசிடவும் இன்பமுடன் பாடிடவும்
என்னவளே உனைநாடி வந்தேன் வந்தேன்!
பொன்மொழிகள் ஏதுமின்றிப் புன்சிரிப்பும் ஏந்தலின்றிப்
பொய்முகத்தால் ஊடியதால் நின்றேன் நின்றேன்!
.
ஏட்டினிலே பாட்டெழுதி தீட்டுகிற உணர்வுடனே
ஊட்டிவிட இங்குவந்தேன் தேடித் தேடி!
பாட்டுலகம் எமதென்றே பாட்டெதற்கு உனக்கென்றே
பண்ணரங்கைக் கண்மறைத்தாய் மூடி மூடி!
.
ஆற்றலினைக் கண்டுகொண்டே ஏற்றமிட்ட இவ்வுலகம்
ஆதரவாய்த் தந்ததொரு விருது விருது!
ஏற்றிடவே சென்றுவந்தேன்! ஏதுமொரு தவறுமின்றி
ஏகலைவி யாகிவிட்டேன் கருது கருது!
.
அமிழ்தென்ற பண்ணிருக்கும் தமிழ்கொண்டு கவிபடைக்கும்
அன்னவளை மனம்வைத்தேன் அன்றே அன்றே!
உமிழ்கின்ற எச்சிலென இமிகூட நினைவின்றி
ஒதுக்கிடவே முன்வந்தாய் இன்றே இன்றே!
.
சொட்டுகிற
மொழியினிலே சுட்டுவிடும் ஓர்வார்த்தை
சொந்தமதை
அழித்திடுமா சொல்லு சொல்லு!
கொட்டகிற
கவியினியே சட்டமுடன் எழுதியதைக்
காட்டிவிட்டுத்
தள்ளிநின்று கொல்லு கொல்லு!
.
தவறற்ற நினைவலைகள் சுவரிருக்கும் ஓவியமாய்
தவறின்றி நெஞ்சிருக்கு மின்னி மின்னி!
எவரிடத்தில் சொல்வதிதைக் கவரிமுடிப் போல்காத்தே
எனக்குள்ளே மகிழ்கின்றேன் எண்ணி எண்ணி!
.
பொன்னிருக்கும் பொருளிருக்கும் முன்னவரின் தமிழெடுத்துப்
புண்பட்ட நெஞ்சமதை ஆற்று ஆற்று!
புன்னகையும் பொலிந்துவரும் துன்பமெதும் ஓடிவிடும்
பொய்யற்ற தேனையதில் ஊற்று ஊற்று!
.
முத்துக்கள்
ஆயிரமும் மொத்தமதைக் கோர்த்தெடுத்து
முத்தழிழால்
கொடுத்திடுவாய் பெண்ணே! பெண்ணே!
சொத்தெல்லாம்
நீயென்றே பித்தமுடன் வாழ்கின்றேன்
சொல்லியதை வரைந்திடுவாய் கண்ணே! கண்ணே!
.
தீயென்றால் வடுவிருக்கும் நோயென்றால் உடலிளைக்கும்
சீயென்றால் என்செய்வேன் உன்னை உன்னை!
சேயென்றே அழுகின்றேன்! பேயென்று விலக்காமல்
தாயென்றே அணைத்திடுவாய் என்னை என்னை!
.
பாவலர் அருணா செல்வம்
24.05.2020
