கள்ளிருக்கும் மலர்களிலே
உள்ளிருந்து பிறந்தவளோ!
சொல்லிருக்கும் இதழ்தனிலே
மெல்மயக்கம் கொடுப்பவளோ!!
இமைதிறந்து பார்த்தாலே
இதயமதோ மயங்கிவிட
கணைதொடுக்கும் பார்வையாலே
காமனவன் கெஞ்சிடுவான்!
போதைதரும் வார்த்தைகளோ
புரியாமல் புரியவைக்கும்!
கோதையவள் நடையழகோ
கூப்பிட்டு மயக்கிவிடும்!
கலகலக்கும் சிரிப்பொலியோ
கண்ணாடிச் சிதறல்கள்!
பளபளக்கும் பல்வரிசை
பளிங்கான பனிக்கட்டி!
பாராமல் இருந்தாளோ
பாரமான சுமைதெரியும்!
பார்த்துவிட்டு முறைத்தாலும்
பாரமெல்லாம் குறைந்துவிடும்!
தொடுவதற்கே அஞ்சுவதும்
தொட்டபின்பு தொடர்வதுவும்
படுவதற்கே இறைவனவன்
படைத்திட்ட மயக்கமிது!!
அருணா செல்வம்.
