பாடலில்
உவமையையும் பொருளையும் கண்டு, அது தான் இதுவோ….
அல்லது இது தான் அதுவோ என்று புரியாமல் ஐயுறுவது “ஐய உவமை“ எனப்படும்.
உ. ம்
பூவிடத்தில்
மொய்க்கும் புதுவித பொன்வண்டோ!
தாவியெனைத்
தாக்கும்கண் தான்இதுவோ! – ஆவிக்குள்
சென்று அலைகழிக்க, செய்கை அறியாது
நின்று
தவிக்கின்றேன் நீண்டு!
பொருள் – பூவிடத்தில் தேனுக்காக மொய்க்கும் புது விதமான பொன்வண்டு
தானோ, பார்வையால் என்னைத் தாக்கிவிடும் கண் தானோ ? என்று என் உயிருக்குள் நுழைந்து அலைகழிக்க,
செய்யும் செயலறியாது நீண்ட நேரமாக தவிக்கின்றேன்.
வண்டாகிய
உவமையையும், கண்ணாகிய பொருளையும் உறுதியாகத் தெரியாமல்
இதுவோ இல்லை அதுவோ என ஐயமுடன் உரைத்ததால் இது “ஐய உவமை“ ஆகியது.
.
பாவலர் அருணா செல்வம்
07.01.2019
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக