தேவியின் மனவழகு!

 

(சிந்துப்பா).

அன்புடன் பார்த்து நின்றாள் – அதில்
ஆசையைக் கோர்த்தி ருந்தாள்!
பொன்னுடல் வேர்த்தி ருந்தாள் – அதில்
போதையைச் சேர்த்தி ருந்தாள்!
 
சிலைபோல் சிரித்து நின்றாள் – தமிழால்
சிந்தையை உறைய வைத்தாள்!
கலைபோல் செழித்து நின்றாள் – அமிழ்தாய்
கற்பனை சுரக்க வைத்தாள்!
 
மலரோ அவளி தழ்தான் – மிஞ்சும்
மதுவோ ததும்பி டுந்தேன்!
நிலவோ அவள் முகந்தான் – நெஞ்சின்
நிலையோ அவளி டந்தான்!
 
சேலையில் பூத்தி ருந்தாள் – எந்தன்
சிந்தையை ஈர்த்து விட்டாள்!
காளைநான் காத்தி ருந்தேன் – வந்து
கவலையைப் போக்கி டுவாள்!
 
தேவியின் மன வழகு – வீரத்
தீந்தமிழ் மொழி யழகு!
கூவிடும் மன முழவு – சேரக்
கொட்டிடும் கவிப் பொழிவு!
.
பாவலர் அருணா செல்வம்
28.08.2020