இவள் தான் தைமகள்!

நேர்மை யற்ற நெஞ்சங்கள்!

   நீதி யற்ற தலைவர்கள்!

ஓர்மை யற்ற உணர்வுடனே

   உழைத்துத் தேயும் உழவர்கள்!

கூர்மை யற்ற குடிகளையும்

   கொண்டி ருக்கும் நாட்டுக்குள்

சீர்மை யுடனே வருகின்றாள்

   சிரித்த முகமாய்த் தைமகளே!

அரசுப் பணியர் எனும்பேரில்

   அளவில் சிறிய வேலைக்கும்

பரிசு போன்று பெயர்வைத்துப்

   பணத்தைப் பெறுவார் இலஞ்சமென!

சிரசு இருந்தும் முண்டமான

   சிறியோர் செயலைக் கண்டிடவே

முரசு கொட்டி வருகின்றாள்

   முடிவே அறியாத் தைமகளே!

வாங்கி வாழும் மனிதர்கை

   வாரி வழங்கும் எனநினைத்தே

ஏங்கித் தவிக்கும் ஏழைகளின்

   ஏக்கம் தெளிதல் எந்நாளோ!

தேங்கி நில்லாப் பழக்கத்தில்

   தெளிவு இல்லா மக்களிடம்

ஓங்கி ஒளிர்ந்து வருகின்றாள்

   உறக்கம் அறியாத் தைமகளே!

நாட்டில் ஏதும் நடந்தாலும்

   நரகத் துன்பம் அடைந்தாலும்

ஏட்டில் பழமை இருந்தாலும்

   ஏதும் இல்லை என்றாலும்

பாட்டில் புதுமை படைத்தாலும்

   பழமை புதுமை ஆனாலும்

கூட்டிப் பெருக்க வருகின்றாள்

   குறையை அறியாத் தைமகளே!!

அருணா செல்வம்.