(இசைப்பாடல்)
.
ஏனென்று
குழம்பினேன் மானே – அச்சம்
தானென்(று)
உணர்ந்துடன் மாறினேன் நானே!
.
அன்பு
கவியொன்றை வரைவான் – அதில்
அழகென்ற
உவமையை அடுக்கியே வைப்பான்!
துன்பம்
வருமென்று எண்ணி – நான்
தொடராத
இடத்திலே வைத்ததை மறைப்பான்!
.
கூடிக்
களித்திட உழைப்பான் - இதயக்
குளமொன்றைத்
தீட்டிக் கூவியே அழைப்பான்!
தேடிக்
குளித்திடச் சென்றால் – அதைத்
தேனான
தமிழுக்கே தோண்டினேன் என்பான்!
.
யாருக்கும்
பயமில்லை என்பான் – எதிராய்
எவரேனும்
வந்தாலும் வீழ்த்துவேன் என்பான்!
நேருக்கு
நேர்சென்று நின்றால் – பேயின்
நிகராக
எனைக்கண்டு அஞ்சியே செல்வான்!
.
உள்ளத்தில்
ஆசையை வைத்தான் – அதை
உருவான
கருகொண்ட கவிதையில் புதைத்தான்!
துள்ளிடும்
குதிரைபோல் ஆசை – அதைத்
தூயதமிழ்
சொல்லாலே கடிவாள மிட்டான்!
.
காதலை
நினைத்திடும் நெஞ்சம் – அதைக்
கவிதையாய்
எழுதியே உயர்த்திட மிஞ்சும்
போதனை
செய்திட விஞ்சும் – உயிர்
போகிடும்
வேதனை தனக்கென அஞ்சும்!
.
அவனுயிர்த்
தமிழாலே இசைப்பேன் – காதல்
அச்சத்தை
அதனுள்ளே ஆழப் புதைப்பேன்!
தவறல்ல
காதல் மலைத்தேன்! – அதைத்
தழைத்திடும்
தமிழாலே அஞ்சாது குடிப்பேன்!
.
பாவலர்
அருணா செல்வம்
21.04.2020
(பாரதியின்
“தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளை“ என்ற இராகத்தில் பாடிப்பாருங்கள்)
இருமுறை வாசித்தாலும்...
பதிலளிநீக்குதமிழ் இனிமையே இனிமை...