மற்றவரின் மேல் பொறாமை பட்டால்....

   பட்டினத்தார், ஞானியாவதற்கு முன் பெரிய செல்வந்தராக இருந்தார். வியாபாரத்தில் அவருக்கு செல்வம் கொட்டியது.

   அவரது வீடு அரசன் வாழும் அரண்மனைக்கு நிகராக பெரிய மாளிகையாக இருந்தது. நகரம் முழுவதும் அவரது வீட்டைப் பற்றியே அனைவரும் பேசினர்.

   இந்த விசயம் அந்த நாட்டு அரசனின் காதிலும் விழுந்தது. அவனுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி. ”நம் அரண்மனை எத்தனையோ விலை மதிப்பு உள்ளது. எத்தனையோ கலைநயம் மிக்கது. அதைப்பற்றி யாரும் விமர்சிக்காமல் கேவலம், ஒரு வியாபாரியின் வீட்டைப் பற்றி இவ்வளவு பிரமாதமாகப் பேசுகிறார்களே....” என்று ஆவேசம் கொண்டான்.

   ஒரு நாள்...

   தன் பரிவாரங்களுடன் பட்டினத்தாரின் வீட்டிற்குச் சென்றான்.

   அது மிகமிக அழகொளிரும் மாளிகையாக இருந்ததைக் கண்டு அவனே பிரமித்தான். மாளிகையின் உத்தரத்தைத் தங்கத் தூண்கள் தாங்கிக் கொண்ருந்ததைக் கண்டு மனம் வெதும்பினான். தன் அரண்மனை கூட இப்படித் தங்கத் தூண்களால் கட்டப்படவில்லையே என்று ஏங்கினான். உடனே அவனுக்குக் கோபம் வந்தது.

   அவன் பட்டினத்தாரை அழைத்து, “நீர் இன்றே இந்தத் தங்கத் தூண்களை அகற்ற வேண்டும். இது அரச கட்டளை“ என்று உறுமினான்.

   பிறகு பரிவாரங்களுடன் சென்று விட்டான்.

   சிலநாள் கழித்து சில அதிகாரிகளை அழைத்து, ”பட்டினதார் தன் மாளிகையிலிருந்த தங்கத் தூண்களை எல்லாம் அகற்றி விட்டாரா” என்று பார்த்துவிட்டு வரும்படி கட்டளையிட்டான்.

   அதிகாரிகள் பட்டினத்தாரின் மாளிகைக்கு விரைந்து சென்று பார்த்தனர்.

   அவர்களுக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது.

   காரணம்...

   அங்கே தங்கத் தூண்கள் அகற்றப்பட்டு வைரங்கள் பதித்த தூண்கள் நிறுத்தப் பட்டிருந்தன. அவைகள் மேலும் மின்னின.

   விசயத்தை அறிந்த மன்னன், மற்றவரின் மேல் பொறாமை கொண்டு அவர்கள் விசயத்தில் அநாவசியமாகத் தலையிட்டால் இப்படிப்பட்ட அவமானமும் தலைகுனிவும் ஏற்படும் என்பதை உணர்ந்து வருந்தினான்.

படித்ததில் பிடித்தது.

அருணா செல்வம்.